Nowy mural poświęcony kultowemu muzykowi Czesławowi Niemenowi został odsłonięty na warszawskiej Saskiej Kępie z okazji potrójnej rocznicy.
Mural zdobiący ścianę Szkoły Podstawowej nr 168 im. Czesława Niemana został namalowany nie tylko z okazji 60. rocznicy istnienia szkoły, ale także z okazji 85. rocznicy urodzin Niemena i 20. rocznicy jego śmierci.
Autorką muralu jest artystka Ola Jasionowska. Przedstawia on boczny profil Niemena z bujnymi bokobrodami, namalowany intensywną paletą kolorów: żółtego, niebieskiego i pomarańczowego.
Mural przedstawia dwie płyty winylowe po obu stronach głowy Niemena, a także jest opatrzony podpisem z mottem szkoły, tekstem z jednego z najsłynniejszych hitów gwiazdy: „… lecz ludzi dobrej woli jest więcej”.
Czesław Niemen ma nie tylko szkołę swojego imienia, ale i fantastyczny mural. Warszawa kocha jego muzykę! 💙📍Saska Kępa, Zwycięzców 44 pic.twitter.com/uOT4OSLmuW
— Michał Szczerba (@MichalSzczerba) October 18, 2024
Kim był Czesław Niemen?
Uznany za jednego z najwybitniejszych polskich muzyków, Niemen urodził się w 1939 roku jako Czesław Juliusz Wydrzycki w Starych Wasiliszkach na terenie dzisiejszej Białorusi.
Od najmłodszych lat wykazywał się talentem muzycznym, mieszkańcy wspominają, że prowadził chór kościelny, a także śpiewał na weselach, aby dorobić.
Jako część polskiej mniejszości zamieszkującej „wschodnie kresy”, które później zostały wchłonięte przez Związek Radziecki, rodzina Wydrzyckich przeniosła się do w 1950 roku, częściowo po to, aby młody Czesław mógł uniknąć poboru do armii radzieckiej.
Zaczynał od gry w słynnym gdańskim klubie Żak, dorabiał strojeniem fortepianów i dorywczymi pracami w stoczniach miejskich. Jednak jego przełom nastąpił szybko.
85 lat temu (w 1939r) urodził się mistrz Czesław Niemen.
Odszedł w 2004 roku, a świat ciągle jest dziwny. 🖤🌹 pic.twitter.com/ZdtzBR7zQW— 🅰🅽🅽🅰 e🅻 (@LachmannAnna) February 16, 2024
Nazwany „laureatem” na Festiwalu Młodych Talentów w Szczecinie w 1962 roku., w następnym roku wystąpił na pierwszej edycji Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu.
W tym samym roku, podczas trasy koncertowej we Francji, zmienił nazwisko z Wydrzycki na znacznie bardziej wymowne Niemen — na cześć rzeki płynącej w pobliżu jego rodzinnego domu.
Sława wzywała i w 1964 roku został wybrany na support przed Marleną Dietrich, gdy grała w warszawskim Pałacu Kultury i Nauki.
Pod wrażeniem jego wykonania „Czy mnie jeszcze pamiętasz?”, piosenkarka wykupiła prawa autorskie za 400 dolarów. Przepakowując melodię jako „Mutter, hast du mir vergeben?”, Dietrich nagrała ją później ponownie w Londynie z towarzyszeniem orkiestry Burta Bacharacha.
Czesław Niemen w odwiedzinach u Krzysztofa Materny odbywającego służbę wojskową w Trzebiatowie. Rok 1970.Przy okazji Niemen dał koncert! pic.twitter.com/AhyAzcoZKz
— Edi El Niño Phayny (@EPhayny) August 30, 2024
Jego najlepsza godzina miała dopiero nadejść. Gdy swingujące lata sześćdziesiąte nabrały rozpędu, Niemen wykorzystał ducha czasu, aby stać się jednym z pierwszych polskich artystów, którzy przyjęli styl kontrkultury. Nosząc styl typowy dla Carnaby Street, Niemen nosił długie włosy i ekstrawaganckie stroje, co stawiało go w konflikcie z władzami, ale podnosiło go w oczach buntowniczej młodzieży Polski.
Rewolucjonizując polski krajobraz muzyczny, wrażliwe ballady Niemena pięknie współgrały z jego wykorzystaniem nowoczesnych instrumentów, takich jak melotron, organy Hammonda i syntezator Mooga.
Niemen, ciesząc się szczególną popularnością w połowie i pod koniec lat 60., w tym okresie napisał takie piosenki jak „Dziwny jest ten świat”, „Pod papugami” i prawdopodobnie jego najbardziej znany hit, ostateczną odę do Warszawy, „Sen o Warszawie”.
Często łącząc gatunki takie jak rock progresywny, psychodeliczny, soul, jazz i blues, Niemen stał się głosem pokolenia i jest czule wspominany jako ikona, której styl i brzmienie na nowo zdefiniowały granice kulturowe Polski.
Zmarł na raka w 2004 roku, a jego dziedzictwo odbija się echem do dziś, nie w ostatniej kolejności w jego adoptowanym mieście Warszawie, gdzie kibice klubu piłkarskiego Legia przyjęli Sen o Warszawie jako swój hymn.
Oprócz najnowszego muralu na Saskiej Kępie, dwa inne dzieła sztuki XL upamiętniające piosenkarza można znaleźć w Warszawie w zachodniej dzielnicy Wola i na północno-wschodnim przedmieściu Żerań.